qırmabığ(lı)

sif. Bığının üstü qayçılanmış, qayçı ilə vurulmuş. İri gövdəli, göy paltarlı, qırmabığlı Qocaoğlu kövşəndənbiçindən idarəyə qayıtdı. S. R.. Məmmədəlişah qaraqaş, qaragöz, qara qırmabığlı və qarayanız bir adam idi. P. M..